Understanding Mutual Agreement Procedures (MAPs)

Mutual Agreement Procedures (MAPs) are mechanisms established by tax treaties to resolve disputes between tax authorities that arise from the improper application of the treaty, leading to double taxation of income or profits.

MAPs provide a means for the competent authorities of the contracting states to consult and negotiate a resolution that eliminates the double taxation.

When to Use MAPs

MAPs can be initiated when the actions of one tax authority result in taxation that is not in accordance with the provisions of the applicable tax treaty. Common situations where MAPs may be invoked include:

1. Transfer pricing adjustments: When one tax authority makes a transfer pricing adjustment to the profits of a company, leading to potential double taxation of the same income in another country.

2. Permanent establishment disputes: Disagreements over whether a company has a taxable permanent establishment in a country and the attribution of profits to that permanent establishment.

3. Residency and withholding tax issues: Disputes over the residency status of a taxpayer or the application of withholding taxes under the treaty.

How MAPs Work

The MAP process typically involves the following steps:

1. Initiation: The taxpayer or one of the competent authorities initiates the MAP by submitting a request, along with supporting documentation, to the competent authority of their country of residence or the country whose actions led to the potential double taxation.

2. Acceptance and notification: The competent authority reviews the request and, if accepted, notifies the competent authority of the other contracting state.

3. Position papers: Both competent authorities exchange position papers outlining their respective interpretations and positions on the issue.

4. Negotiation and consultation: The competent authorities engage in discussions, either through correspondence, virtual meetings, or in-person meetings, to negotiate a mutual agreement that eliminates the double taxation.

5. Resolution: If an agreement is reached, the competent authorities implement the resolution, which may involve withdrawing or modifying the adjustment, granting correlative relief, or a combination of both.

6. Arbitration: Some tax treaties provide for mandatory binding arbitration if the competent authorities cannot reach an agreement within a specified timeframe, typically two years.

It’s important to note that the specific procedures and timelines for MAPs can vary depending on the provisions of the applicable tax treaty and the domestic laws and practices of the contracting states involved.

By leveraging MAPs, taxpayers can seek relief from double taxation and resolve disputes arising from the improper application of tax treaties, fostering certainty and predictability in international taxation.

Le Procedure Amichevoli (MAP) sono meccanismi stabiliti dai trattati fiscali per risolvere le controversie tra le autorità fiscali derivanti dall’applicazione impropria del trattato, che porta alla doppia imposizione del reddito o dei profitti.

Le MAP forniscono un mezzo per le autorità competenti degli Stati contraenti per consultarsi e negoziare una risoluzione che elimini la doppia imposizione.

Quando utilizzare le MAP

Le MAP possono essere avviate quando le azioni di un’autorità fiscale comportano un’imposizione non conforme alle disposizioni del trattato fiscale applicabile. Situazioni comuni in cui possono essere invocate le MAP includono:

1. Rettifiche sui prezzi di trasferimento: Quando un’autorità fiscale effettua una rettifica sui prezzi di trasferimento sui profitti di un’azienda, portando a una potenziale doppia imposizione dello stesso reddito in un altro paese.

2. Controversie sulla stabile organizzazione: Disaccordi sul fatto che un’azienda abbia o meno una stabile organizzazione imponibile in un paese e l’attribuzione dei profitti a quella stabile organizzazione.

3. Questioni di residenza e ritenute fiscali: Controversie sullo status di residenza di un contribuente o sull’applicazione delle ritenute fiscali ai sensi del trattato.

Come funzionano le MAP

Il processo MAP tipicamente coinvolge i seguenti passaggi:

1. Avvio: Il contribuente o una delle autorità competenti avvia la MAP presentando una richiesta, insieme alla documentazione di supporto, all’autorità competente del proprio paese di residenza o del paese le cui azioni hanno portato alla potenziale doppia imposizione.

2. Accettazione e notifica: L’autorità competente esamina la richiesta e, se accettata, notifica l’autorità competente dell’altro Stato contraente.

3. Memorie: Entrambe le autorità competenti si scambiano memorie che delineano le rispettive interpretazioni e posizioni sulla questione.

4. Negoziazione e consultazione: Le autorità competenti si impegnano in discussioni, attraverso corrispondenza, riunioni virtuali o incontri di persona, per negoziare un accordo reciproco che elimini la doppia imposizione.

5. Risoluzione: Se viene raggiunto un accordo, le autorità competenti attuano la risoluzione, che può comportare il ritiro o la modifica della rettifica, la concessione di un sollievo correlato o una combinazione di entrambi.

6. Arbitrato: Alcuni trattati fiscali prevedono un arbitrato vincolante obbligatorio se le autorità competenti non riescono a raggiungere un accordo entro un periodo di tempo specificato, tipicamente due anni.

È importante notare che le procedure e le tempistiche specifiche per le MAP possono variare a seconda delle disposizioni del trattato fiscale applicabile e delle leggi e pratiche nazionali degli Stati contraenti coinvolti.

Sfruttando le MAP, i contribuenti possono cercare sollievo dalla doppia imposizione e risolvere le controversie derivanti dall’applicazione impropria dei trattati fiscali, favorendo certezza e prevedibilità nella tassazione internazionale.

Onderhandelingsprocedures (MAPs) zijn mechanismen die door belastingverdragen zijn ingesteld om geschillen tussen belastingautoriteiten te beslechten die voortvloeien uit de onjuiste toepassing van het verdrag, wat leidt tot dubbele belastingheffing van inkomsten of winsten.

MAPs bieden een mogelijkheid voor de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten om te overleggen en een oplossing te onderhandelen die de dubbele belastingheffing elimineert.

Wanneer MAPs te gebruiken

MAPs kunnen worden gestart wanneer de acties van één belastingautoriteit leiden tot belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van het toepasselijke belastingverdrag.[2] Veel voorkomende situaties waarin MAPs kunnen worden ingeroepen, zijn:

1. Transfer pricing-aanpassingen: Wanneer één belastingautoriteit een transfer pricing-aanpassing maakt voor de winsten van een bedrijf, wat leidt tot mogelijke dubbele belastingheffing van dezelfde inkomsten in een ander land.

2. Geschillen over vaste inrichtingen: Meningsverschillen over het feit of een bedrijf een belastbare vaste inrichting in een land heeft en de toerekening van winsten aan die vaste inrichting.

3. Kwesties over fiscale woonplaats en bronbelasting: Geschillen over de fiscale woonplaatsstatus van een belastingplichtige of de toepassing van bronbelastingen onder het verdrag.

Hoe MAPs werken

Het MAP-proces omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Initiëren: De belastingplichtige of een van de bevoegde autoriteiten start de MAP door een verzoek in te dienen, samen met ondersteunende documentatie, bij de bevoegde autoriteit van hun woonland of het land waarvan de acties hebben geleid tot mogelijke dubbele belastingheffing.

2. Aanvaarding en kennisgeving: De bevoegde autoriteit beoordeelt het verzoek en, indien geaccepteerd, stelt de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat hiervan op de hoogte.

3. Standpuntdocumenten: Beide bevoegde autoriteiten wisselen standpuntdocumenten uit waarin hun respectieve interpretaties en standpunten over de kwestie worden uiteengezet.

4. Onderhandeling en overleg: De bevoegde autoriteiten gaan in gesprek, hetzij via correspondentie, virtuele vergaderingen of persoonlijke bijeenkomsten, om een onderling akkoord te onderhandelen dat de dubbele belastingheffing elimineert.

5. Oplossing: Als er een akkoord wordt bereikt, voeren de bevoegde autoriteiten de oplossing uit, wat kan inhouden dat de aanpassing wordt ingetrokken of gewijzigd, correlatieve verlichting wordt verleend, of een combinatie van beide.

6. Arbitrage: Sommige belastingverdragen voorzien in verplichte bindende arbitrage indien de bevoegde autoriteiten binnen een bepaalde termijn, doorgaans twee jaar, geen overeenstemming kunnen bereiken.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke procedures en tijdlijnen voor MAPs kunnen variëren, afhankelijk van de bepalingen van het toepasselijke belastingverdrag en de nationale wetten en praktijken van de betrokken verdragsluitende staten.

Door gebruik te maken van MAPs kunnen belastingplichtigen verlichting zoeken van dubbele belastingheffing en geschillen oplossen die voortvloeien uit de onjuiste toepassing van belastingverdragen, waardoor zekerheid en voorspelbaarheid in de internationale belastingheffing wordt bevorderd.